Προστέθηκε 18 Φεβ 2025
"I’M NOT A MONSTER" - Όταν η αστική τέχνη αποδομεί τις εμφανίσεις
Στην τελευταία μου τοιχογραφία, ήθελα να παίξω με τις αντιλήψεις και τις βιαστικές κρίσεις που συχνά αποδίδουμε στα πράγματα. Μέσα από δυναμικά γράμματα και έναν χαριτωμένο χαρακτήρα, αυτό το έργο αμφισβητεί τον τρόπο που βλέπουμε την αστική τέχνη και τους δημιουργούς της.
Μια Τοιχογραφία Ανάμεσα στη Δυναμική και το Κρυμμένο Μήνυμα
Από τη μία πλευρά, υπάρχει το tag μου "MR.KOB" σε μεγάλο μέγεθος, με ισχυρά, υφασμάτινα γράμματα, κυρίως πράσινα, με ροζ και κίτρινα περιγράμματα που του δίνουν μια έντονη λάμψη. Από την άλλη, ένα μικρό, εξαιρετικά εκφραστικό πράσινο τερατάκι, με ένα μεγάλο χαμόγελο και ένα πονηρό βλέμμα, κρατάει μια πινακίδα που γράφει "I’M NOT A MONSTER".
Παίζοντας με τις Αντιλήψεις
Το μήνυμα είναι απλό αλλά βαθύ. Αυτό το τέρας, με τα κέρατα και την εκκεντρική εμφάνισή του, θα μπορούσε να θεωρηθεί τρομακτικό πλάσμα. Ωστόσο, μας λέει ξεκάθαρα ότι δεν είναι. Αυτό αντικατοπτρίζει τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία συχνά αντιλαμβάνεται τα γκράφιτι και την τέχνη του δρόμου: ως ενόχληση, ως «οπτική ρύπανση», ενώ στην πραγματικότητα είναι μια αυθεντική μορφή έκφρασης.
Ένα Graffiti που Σε Κάνει να Σκεφτείς
Πέρα από τη διασκέδαση και την πολύχρωμη αισθητική, αυτή η τοιχογραφία είναι μια πρόσκληση να αμφισβητήσουμε τις προκαταλήψεις μας. Ποιοι είναι οι πραγματικοί «τέρατες»; Αυτοί που εκφράζονται ελεύθερα ή εκείνοι που αρνούνται να αποδεχτούν αυτήν την καλλιτεχνική ποικιλομορφία;
Με αυτό το έργο, ήθελα να δημιουργήσω έναν οπτικό διάλογο μεταξύ του χιούμορ και της κοινωνικής κριτικής, μεταξύ της αστικοποίησης και της φαντασίας.
Μια Πιθανή Σειρά;
Η ιδέα να προχωρήσω περισσότερο με αυτήν την έννοια δεν φεύγει από το μυαλό μου: να φανταστώ άλλους χαρακτήρες με παρόμοια μηνύματα, παίζοντας πάντα με την αντίθεση μεταξύ εμφάνισης και πραγματικότητας. Κι αν κάθε «τέρας» είχε τη δική του κραυγή από την καρδιά του;
Συμπέρασμα
"I’M NOT A MONSTER" δεν είναι απλώς ένα graffiti, είναι μια δήλωση, ένας στοχασμός για την ανεκτικότητα και την ελευθερία της έκφρασης. Η τέχνη του δρόμου είναι μια φωνή, όχι ένα έγκλημα. Και όπως αυτό το μικρό τερατάκι, μπορεί να παρεξηγηθεί, αλλά ποτέ δεν είναι τρομακτικό.
Αν αυτό το έργο σας άγγιξε, μοιραστείτε τις σκέψεις σας. Και εσείς, τι βλέπετε πρώτα; Το τέρας ή το μήνυμα;